dać za wygraną

См. также в других словарях:

• dawać – dać za wygraną — {{/stl 13}}{{stl 7}} rezygnować z czegoś, odstępować od dalszych starań o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie dawaj za wygraną i spróbuj jeszcze raz. W takich warunkach słabsi zawodnicy dali za wygraną i zeszli z trasy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygrana — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pieniądze, rzecz, które ktoś wygrał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Główna wygrana w konkursie. Tabela wygranych loterii. Odebrać wygraną. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygrana — Dać za wygraną zob. dać 13 …   Słownik frazeologiczny

• dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• wygrana — ż odm. jak przym. 1. «rzecz, przedmiot, pieniądze, które ktoś wygrał» Główna, najwyższa wygrana. 2. «odniesione zwycięstwo; sukces, korzyść» Ostatnia bitwa zadecydowała o wygranej. Wygrana w sporcie. ◊ Dać za wygraną (często z przeczeniem)… …   Słownik języka polskiego

• dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• duda — ż IV, CMs. dudzie 1. lm D. dud zwykle w lm «starodawny ludowy instrument muzyczny dęty, składający się z mieszka skórzanego, zawierającego zapas powietrza, i z dwóch piszczałek, z których jedna, tzw. przebierka, służy do wygrywania melodii, druga …   Słownik języka polskiego

• skapitulować — dk IV, skapitulowaćluję, skapitulowaćlujesz, skapitulowaćluj, skapitulowaćował 1. «poddać się nieprzyjacielowi, zaprzestać walki, podpisać akt kapitulacji» Oddział otoczony przez wrogów skapitulował. Skapitulować przed nieprzyjacielem. 2.… …   Słownik języka polskiego

• spasować — dk IV, spasowaćsuję, spasowaćsujesz, spasowaćsuj, spasowaćował, spasowaćowany karc. «wycofać się z licytacji przez powiedzenie słowa pas» przen. «dać za wygraną, ustąpić, zaniechać jakiejś działalności» Dosyć mam już starań spasowałam …   Słownik języka polskiego

• spocząć — dk Xc, spocznę, spoczniesz, spocznij, spocząćczął, spocząćczęła, spocząćczęli, spocząćcząwszy spoczywać ndk I, spocząćam, spocząćasz, spocząćają, spocząćaj, spocząćał 1. podn. książk. «usiąść, położyć się, zwykle dla odpoczynku, nabrania sił;… …   Słownik języka polskiego